با خود مي گفتم : آدمي امروز محكوم به استفاده از تمامي امكانات و داشته ها و فرصت هاي در دسترس يا قابل دسترسي است . مگر نه اين است كه ما بر پدران و مادران خود خرده مي گيريم كه شمايان با داشتن هزاران فرصت طلايي ديروز ، چرا امروز چنين زندگي مي كنيد ؟ و مگر جان كلام ما اعتراض بر تمامي سهل انگاري ها و كوته نظري هاي احتمالي آنان نيست ؟ و مگر نه اينكه مي خواهيم اعتراضي كنيم بر آنچه به همين دليل از ما دريغ گشته است ؟ پس ما نيز اگر گريزانيم از سرزنش نسل آينده ، از هم اينك به خاطر داشته باشيم ، از فرصت هايي كه همچون ابرهاي بهاري در گذرند ، بيشترين بهره را بجوئيم . نه تنها براي گريز از تيغ تيز انتقادات و نگاه هاي آزار دهنده فرزندانمان - كه اين كوته بينانه ترين نگاه است - بلكه براي كسب كيفيت برتر در زندگي و داشتن خاطري آسوده از چه كنم هاي آتي ، شما نيز به اين نكته با من بيانديشيد
دمي با نيكخواهان متفق باش........... غنيمت دان امور اتفاقي
1 comment:
ولی فکر میکنم امروزه ما بیشتر از
خرده گرفتن به والدین باید به طرز
زندگیشون در گذشته نه چندان دور
که خدارو شکر هنوز هم در امتداد
صفا ومهر و سادگی جریان داره،
غبطه بخوریم بهتره!
Post a Comment